Afdrukken
Ster inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactief
 

Delfzijl, 25-05-2022

Tot voor ongeveer 2 jaar was één van de standaard nieuwsberichten die we vanuit Australië kregen dat het er droog was, heet en dat het land door niet te stoppen natuurbranden werd getroffen. Zo’n 2 jaar geleden, tijdens de zomer van 2019/2020 groeiden de branden uit tot één van de ergste natuurrampen die er ooit op aarde is geweest. Enorme percelen brandden af, meer dan 3 miljard (vaak unieke) dieren kwamen tijdens de branden om en sommige soorten werden door de vlammen zelfs helemaal uitgeroeid.

Jaren van aaneengesloten droogte hadden de natuur zo kwetsbaar voor vuur gemaakt dat het elke zomer raak was. Daarbij werden de getroffen gebieden alleen maar groter en de jaarlijkse branden steeds extremer. Het zag er bijzonder somber uit voor de natuur. En toen kwam La Niña en keerde de situatie in 2 jaar tijd – onverwacht – helemaal om. Nu regende het eens geen berichten over droogte en branden, maar kwamen vanuit Australië beelden van regen, storm, rivieren buiten hun oevers en overstromingen.

La Niña

La Niña is een relatief koude zeestroom langs de evenaar op de Grote Oceaan, tussen Zuid-Amerika aan de ene en Indonesië en Australië aan de andere kant. Eén van de fenomenen die bij La Niña hoort is een sterkere passaatwind vanuit het oosten. Die stuwt warm zeewater naar het westen, in de richting van Indonesië en Australië. Aan de westkust van Zuid-Amerika welt koud water vanuit de diepzee op, dat langs de evenaar, al opwarmend ook naar het westen stroomt. Je krijgt dan de situatie dat het zeewater aan de westkust van Zuid-Amerika duidelijk kouder dan normaal is, terwijl zich bij Australië en Indonesië juist relatief warm zeewater ophoudt, dat daar langere tijd wordt vastgehouden. Daar waar de regenval in Zuid-Amerika op veel plaatsen hierdoor stopt, regent het in Indonesië en in Australië juist veel meer, in Australië vooral in de oostelijke helft van het land.

Foto gemaakt door NASA Earth Observatory

Menindee

De situatie op 2 februari 2019. De meren staan helemaal droog.

La Niña bracht dus eindelijk de zo broodnodige regenval, niet één maar twee jaar achter elkaar. En omdat La Niña nu zelfs een derde opeenvolgende jaar lijkt in te gaan, is de koek nog steeds niet op. De metamorfose is enorm. De ooit zo machtige rivieren in het oosten van Australië, die sinds 2016 vaak tot onbeduidende stroompjes waren gereduceerd, stromen weer als vanouds. Gebieden, die we eigenlijk alleen nog maar als dor en bruin kenden, zijn nu weer groen. En veel meren, die voorbestemd leken om de rest van hun bestaan alleen nog als een zandvlakte door te brengen, staan nu weer helemaal vol met water.

De metamorfose van de Menindee Lakes

Een prachtig voorbeeld van hoe de wereld kan veranderen, is de totale metamorfose die de Menindee Lakes de afgelopen twee jaar hebben ondergaan. Het zijn 9 meren, gekoppeld aan de Darling rivier, die in de woestijn op meerdere honderden kilometers ten noordoosten van de stad Adelaide liggen. De laatste keer dat er in alle meren water stond, was in 2016. Daarna zorgde het jarenlange gebrek aan regen ervoor dat de meren helemaal droog vielen. Op een foto van 2 februari 2019, het was op dat moment zomer in Australië, is dat mooi te zien. De groene kleur, die in de drooggevallen meren nog te zien is, komt van de algen die er op de bodem groeien. In de Darling rivier, die elk van de meren van hun water voorziet, stond op dat moment nauwelijks water. Het was een klein stroompje geworden.

Foto gemaakt door Europese Unie / Copernicus - sentinel-2

Menindee

De situatie aan het begin van deze maand. De meren staan weer helemaal vol. Er kan niets meer bij.

Inmiddels de situatie sterk verbeterd. De zware regens van de laatste 2 jaar in het oosten hebben het stroombekken van de Darling geleidelijk weer met water gevuld en vanuit het oosten zijn de meren vol gaan lopen. Halverwege vorig jaar stonden de twee grote meren in het oosten al vol, inmiddels staat het waterniveau in alle 9 meren op rond 100 procent. Ook vanuit de satelliet is de metamorfose goed te zien. Niet alleen voor de watervoorziening in de wijde omgeving betekent dit een enorme verlichting, ook voor de dieren in het gebied is het teruggekeerde water een grote opluchting. En zoals al aangegeven: de regens lijken ook het komende jaar nog door te gaan, want La Niña weet nog van geen wijken.

Bron: weer.nl

Categorie: Weerweetjes
Hits: 10213