HET RUIMTEWEER
Gedurende de afgelopen week kon een vlekkengroepje (AR 1072) worden gevolgd, dat echter zeer weinig activiteit vertoonde. Op de Lofoten zijn vanaf oktober vorig jaar metingen gedaan aan de frequentie van het poollicht en de bijbehorende magnetische verstoringen. Hieruit komt duidelijk een seizoenseffect naar voren. Rond het begin van de herfst en de lente blijkt pollicht vaker voor te komen. Een dergelijk effect werd ook al in 1970 gevonden. Toen werd de scheve stand van de aardas hier verantwoordelijk voor gehouden (Russell). De aardas maakt immers een hoek van 23 graden met de loodlijn op het baanvlak. Het verzwakkende effect van de verticale magnetische component (Bz) van de zonnewind op het aardse magnetische veld is op genoemde momenten maximaal, waardoor de kans op poollicht toeneemt. Een bijkomende oorzaak voor het seizoenseffect van het poollicht is de scheve stand van de rotatieas van de zon. Deze maakt een hoek van 7 graden met de loodlijn op het baanvlak van de aarde, waardoor ook de zonnewind ten opzichte van de aarde van richting veranderd met een variatie in Bz. Beide effecten versterken elkaar toevallig. Vermoedelijk bestaan er nog meer oorzaken voor de variatie in de frequentie van het poollicht, maar daarvoor is meer onderzoek nodig.
DE ASWOLK VAN VULKAAN EYJAFJALLAJÖKULL
De vulkaan Eyjaflauwekul lijkt inmiddels uitgewerkt, maar de aswolk bestaat nog steeds. Vermoedelijk is deze niet de oorzaak van de vele regen in het oosten van Europa. De deeltjes zijn wel condensatiekernen, maar zij bevinden zich wel heel erg hoog in de atmosfeer, ver boven de normale regenbuien.
De aarde gaat overigens vaker door wolken van kleine deeltjes. Die zijn verloren door kometen tijdens hun passage rond de zon. Deze deeltjes veroorzaken lichtsporen (meteoren) in de atmosfeer, zoals de Perseïden rond 11 augustus.
COPERNICUS HERBEGRAVEN
Op 22 mei 2010 werd Copernicus herbegraven in de dom van de Poolse stad Frombork. Vijf jaar geleden werden zijn stoffelijk resten aldaar opgegraven en kon met behulp van DNA worden aangetoond dat het om de beroemde wetenschapper ging die in 1543, na zijn overlijden, duidelijk maakte dat de aarde rond de zon draait en niet zelf het middelpunt van het universum zou kunnen zijn. In 1616 werd zijn publicatie door de katholieke kerk verboden.
