Weerkunde (Geert Molema) en Sterrenkunde (Wim Zanstra)
Presentatie: Harma van Nieuwpoort

Uitzending 24 april 2010

VLIEGTUIGSPOREN, CONTRAILS, GEMTRAILS, CHEMTRAILS
Door de uitbarsting van de IJslandse vulkaan Eyjafjallajökull kwam er zoveel stof in de lucht dat er dagenlang niet gevlogen kon worden en er dus geen vliegtuigsporen te zien zijn geweest aan de toch vaak blauwe luchten. Een opvallend verschijnsel, dat velen op het idee bracht van de contrails, gemtrails en chemtrails. Contrails zijn de normale witte sporen van gecondenseerde waterdamp die een straalvliegtuig achterlaat, wanneer de lucht op de vlieghoogte voldoende koud is. Zij kunnen behoorlijk verwaaien en vaak zijn zij snel weer verdwenen. Soms geven zij schaduwen op de bewolking in de omgevinf. Wanneer er door meerdere vliegtuigen bijzondere figuren ontstaan, of de sporen bewust een kleur meekrijgen spreekt men van siersporen of gemtrails. Maar er zijn grote groepen mensen die menen dat vliegtuigen bewust chemische stoffen achterlaten, niet alleen om een regenbui te veroorzaken, maar ook om de mensen om bepaalde redenen ziek te maken. Hierover doen diverse complottheorieën de ronde die enigszins vergelijkbaar zijn met de reacties van mensen op kometen (in de oudheid), ufo’s, het jaar 2012, het wichelroedelopen, enzovoort. Het is vrij gemakkelijk om mensen via het proces van indoctrinatie van alles te laten geloven, zeker als het gaat om vragen waarop geen, of moeilijk duidelijke antwoorden zijn te verkrijgen. Hoe lang heeft men niet geloofd dat een verschijning van een komeet iets te maken zou hebben met een ramp op aarde? Zelfs bij de laatste passage van komeet Halley in 1986 was dat nog het geval. Hoe kan men denken dat het einde van een cyclus in de Maya-kalender in 2012 het vergaan van de aarde zal veroorzaken? Waarom zijn de buitenaardse wezens die in ufo’s rond de aarde vlogen om de bevolking te controleren eigenlijk nooit geland? Gaat het echt beter met de hoofdpijn als het bed op aanraden van een wichelroedloper een halve meter is verschoven? De massapsychologie zal de antwoorden op deze vragen ongetwijfeld goed kennen.

APOLLO 13
Op 17 april 2010 om 20:07:41 MEZT was het exact 40 jaar geleden dat Apollo 13 voortijdig in de Stille Oceaan op aarde terugkwam. De missie was gestart op 11 april 1970 met aan boord de astronauten Jim Lovell, Jack Swigert en Fred Haise. Na de ontploffing van een zuurstoftank keerde men via een grote boog rond de maan weer naar de aarde terug. De maanlander Aquarius diende als reddingsvoertuig. De astronauten overleefden de tocht.

“Rondje Havenstad” vanuit ’t Lokaal te Delfzijl
Weerkunde (Geert Molema) en Sterrenkunde (Wim Zanstra)
Presentatie: Maja Dijkstra

Uitzending 1 mei 2010

HET RUIMTEWEER
Al vanaf 10 april zijn er geen zonnevlekken meer waargenomen. Ook wat betreft de röntgen- en massa uitbarstingen is het zeer rustig geweest. Zo nu en dan zorgde wel een coronaal gat voor een lichte verhoging van de snelheid van de zonnewind en iets meer poollicht rond de magnetische polen.
Op de foto’s van de SOHO-satelliet, die op een afstand van 1,5 miljoen kilometer vanaf de aarde constant de zon in de gaten houdt, was op 10 april wel een komeet te zien die in de richting van de zon bewoog en uiteindelijk daarop terechtkwam. De komeet met een diameter van misschien 10 km werd volledig door de ruim 100.000 maal grotere zon verorberd. Er was geen spoor van terug te vinden. Iets dergelijks gebeurt regelmatig en wordt ook waargenomen.
Niet alleen op de zon komen objecten uit de ruimte terecht, maar ook op aarde. Op 15 april 2010 kwam er in de USA een brokstuk uit de planetoïdengordel met een doorsnee van een meter op de aarde terecht en zal ongetwijfeld één of meer behoorlijke kraters hebben veroorzaakt. Vuistregel: diameter brokstuk : diameter krater = 1 : 20. In de atmosfeer veroorzaakte het object een fel groen spoor dat met camera’s werd vastgelegd. Zie www.spaceweather.com van 15 april. Een dergelijk verschijnsel komt zo’n 14 maal per maand voor. Boven zee, overdag en boven dun bevolkte gebieden zal het amper worden waargenomen. Aan het gefotografeerde spoor was te zien dat het niet om een stuk ruimteschroot of een γ-Virginide ging.

DRIE PLANETEN TE ZIEN - PLUTO ECHT GEEN PLANEET
Venus, vlak na zonsondergang boven de westelijke horizon, bevindt zich in het sterrenbeeld Stier. Mars en Saturnus staan verder naar het zuiden in de sterrenbeelden Kreeft en Maagd. Mars en Saturnus zijn praktisch de hele nacht te zien, maar Venus slechts een paar uren na zonsondergang. De reden daarvoor ligt in het feit dat Venus een baan rond de zon beschrijft die binnen de aardbaan ligt en dat Mars en Jupiter banen beschrijven die verder van de zon liggen dan de aardbaan. Bovendien voltooien de planeten sneller hun ronde om de zon naarmate zij zich dichter bij de zon bevinden. Een simpele tekening maakt duidelijk dat Venus vanaf de aarde nooit de hele nacht waargenomen kan worden en Mars en Saturnus wel.
Op het Melkwegpad bij Hooghalen wordt Pluto nog steeds als een planeet beschouwd. Fout !! Pluto is het eerst ontdekte object van de Kuipergordel.