HET RUIMTEWEER
In de afgelopen maand februari is er geen enkele dag voorgekomen, waarop geen zonnevlekken te zien zijn geweest. De extra lange minimum periode van de 11-jarige vlekkencyclus is daarmee voorgoed voorbij. Op weg naar het volgende maximum worden weer veel interessante verschijnselen verwacht die ontaarden in magnetisch storingen, ontvangst van radiostraling en het voorkomen van poollicht op lagere breedtes op aarde. Op 5 en 6 april was er al een verhoogde magnetische activiteit merkbaar die leidde tot extra poollicht in ondermeer het noorden van Canada, Alaska en Noorwegen. De oorzaak hiervan was een plotselinge versnelling in de zonnewind van 400 tot 800 km/s door de passage van een coronaal gat. Dat is een gebied op de zon dat er in opnamen in ultraviolette straling donker uitziet en waaruit om de een of andere reden de zonnewind een stuk sneller kan ontsnappen. Een verandering in die snelheid geeft aanleiding tot een verstoring (extra ionisatie) in de ionosfeer en het magneetveld van de aarde en een verhogong van de poolicht activiteit.
De op 27 februari 2010 begonnen dips in de röntgenstraling (grafiek GOES satelliet) zijn vandaag of mogen weer ten einde. De satelliet heeft dan gedurende zijn gehele omloop van 24 uur de zon weer in beeld.

VIER PLANETEN TEGELIJK TE ZIEN
Momenteel zijn er aan de westelijke avondhemel kort na zonsondergang en laag boven de horizon twee planeten met het blote oog waar te nemen: de zeer heldere en opvallende Venus en meer naar rechts de zwakkere Mercurius. In een verrekijker zijn beide in één beeldveld te zien. In een grotere telescoop zijn van de planeten de schijngestaltes te zien. Zij zien er uit als halve maantjes vanwege de hoek die zij maken met de aarde en de zon. Mercurius en Venus kunnen alleen ’s avonds of ’s morgens worden waargenomen, omdat zij zich bewegen in banen binnen de aardbaan. Bovendien wordt de omloopperiode korter naarmate een planeet zich dichter bij de zon bevindt.
Gedurende bijna de hele nacht zijn ook nog de planeten Mars en Saturnus te zien. De heldere en rode planeet Mars bevindt zich in het sterrenbeeld Kreeft, rechts van de Leeuw en vlak bij de open sterrenhoop Praesepe (M44). Een mooi beeld in de verrekijker. Saturnus staat opvallend aan de linkerzijde van de Leeuw in de Maagd en toont in een grotere telescoop zijn prachtige ringen.

Uitzending Havenstad FM 3 april 2010

HET RUIMTEWEER
De lange minimumperiode in de activiteit van de zon is duidelijk voorbij. De afgelopen week waren er twee actieve gebieden te zien met zonnevlekken. Zij veroorzaakten echter geen opvallende uitbarstingen in de röntgenstraling, zodat de ionosfeer rond de aarde rustig kon blijven en geen magnetische variaties kon veroorzaken. Wel speelden er zich op de zon gebeurtenissn af waarbij radiostraling vrijkwam die door amateurs op de frequentie van 21 MHz kon worden geregistreerd en in geluid kon worden omgezet. Een en ander is te horen op www.spaceweather.com op 30 maart 2010.

DE PAASMAAN WAS ECHT NIET VOL
In de heldere nacht van 29 op 30 maart 2010 was het volle maan om 04:24 MEZT, de paasmaan. Omdat de maan zich 5 graden onder de ecliptica bevond, waren met een verrekijker aan de bovenrand nog duidelijke kraters te zien. Bij een perfecte volle maan is dat niet het geval. Rond middernacht was op de zonnewijzer al af te lezen dat de maan zich zo’n 5 graden onder de ecliptica bevond. De oorzaak daarvoor is dat het baanvlak van de maan rond de aarde een hoek van 5,15 graden maakt met het baanvlak van de aarde rond de zon.

DEELTJESVERSNELLER WEER GOED OP GANG
Door botsingen tussen protonen hoopt men in Genève de theorie over het ontstaan van het heelal te kunnen bevestigen. Het Higgs-boson moet nog gevonden worden en er zijn vragen over de verdeling van de antimaterie en de donkere materie. Bij het Europese Centrum voor het Onderzoek naar Nucleaire Reacties (CERN) kon op 30 maart 2010 een geslaagde botsing worden gerealiseerd tussen twee bundels protonen met ieder een energie van 3500 GeV, de hoogste tot nu toe. In de cirkelvormige baan met een omtrek van 27 km werden de geladen deeltjes versneld tot 1,7 miljard km/uur (79% van de lichtsnelheid). Binnenkort zullen de proeven worden herhaald met nog grotere energie (tot 7000 GeV). Hopelijk vindt men de antwoorden op de openstaande vragen in de brokstukken van de gebotste deeltjes. Zie www.cern.ch.

PRESENTATIE OVER DE GETIJDEN OP 7 APRIL
Getijdenwerking is er niet alleen op de aarde, maar overal in de ruimte. De oorzaak ligt in de onderling bewegende massa’s en de zwaartekracht.