Meteo Delfzijl

Ster inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactief
 

DE STERRENHEMEL (www.kijkeensomhoog.nl)

Op 24 januari 2016 om 02:46 uur MET was het Volle Maan en de vraag was of de presentatrice wel een goede nachtrust had gehad. Op 1 februari om 4:28 uur MET is de Maan alweer half en in het Laatste Kwartier te zien. Het is goed voor de waarnemingen, omdat de nachten dan weer langer donker zijn.

De planeten Mercurius, Venus, Saturnus en Mars zijn nog steeds objecten die voor de opkomst van de Zon boven de oostelijke horizon waar te nemen zijn in de sterrenbeelden Boogschutter, Schorpioen en Weegschaal. De heldere planeet Jupiter is bijna de hele nacht zeer duidelijk te zien in het sterrenbeeld Leeuw.

Op dit moment, in de maand februari, is er geen actieve groep van meteoren meer te zien. Behalve een enkele sporadisch meteoor kan er misschien een heldere Virginide voorbij komen. De pogingen, om de zwakke komeet Catalina (C/2013 US10) waar te nemen, zullen geen resultaat opleveren. Het object is nu al weer van de 8ste grootte en bevindt zich ten oosten van de Poolster in het sterrenbeeld Giraffe. Ook de nog zwakkere komeet Pannstars (C/2013 X1) is amper waarneembaar in het sterrenbeeld Pegasus.

HET RUIMTEWEER (spaceweather.com en verdere links).

Effect van de Zon op de Aarde ( Kp, Bz, p+, vsw )

Er zijn nu nog maar 2 groepjes Zonnevlekken met zo’n 13 vlekjes. Grafisch gezien is het zeer duidelijk dat de activiteit van de Zon weer naar een minimum loopt. Over een jaar of drie zal het weer zover zijn. Ook de magnetische storing op de Aarde als gevolg van het gedrag van de Zon wordt zeer minimaal. Er waren op 23 en 27 januari wel passages over de meridiaan van de Zon van coronale gaten en uitbarstingen op 26 en 29 januari met drie dagen later amper magnetische onrust op de Aarde tot gevolg. Op 29 januari waren er toch nog wel enige lichte gekleurde stratosferische wolken te zien boven Schotland.

VERDER NIEUWS (UIT DE RUIMTE) (www.astronieuws.nl)

Op 26 januari 2016 verscheen bij “Astronieuws” het bericht dat door de sterrenkundigen de scherpste afbeelding ooit is gemaakt. Het is de straalstroom van een superzwaar zwart gat in de kern van een sterrenstelsel op een afstand van circa 900 miljoen lichtjaar. Hoe groter een telescoop is, hoe meer kleine details er in de afbeelding te zien zijn. Deze telescoop was een samenstelling van meerdere telescopen in Europa en de VS en een Russische satelliet, een systeem met een “diameter” van ongeveer 100.000 kilometer.